Mijn naam is Jeroen van der List en ik speel basketbal sinds mijn zevende. Op mijn vijftiende liet ik mijn familie en vrienden achter om in Frankrijk aan mijn carrière te werken. Na een succesvolle tijd in Frankrijk vertrok ik naar Amerika, waar ik onder andere in New York, Chicago en San Francisco heb gebasketbald. Mijn lengte, ik ben namelijk 2,13 meter lang, heeft mij naast mijn talent ontzettend geholpen om gescout te worden. In 2009 werd ik met het nationale Nederlandse jeugdteam onder de twintig in de B-divisie Europees kampioen. Sindsdien heb ik voor verschillende clubs als SPM Shoeters Den Bosch en ZZ Leiden gespeeld. Ik heb ook twee keer de DBL Most Improved Player prijs gewonnen. Momenteel zoek ik naar een nieuwe club in landen als Spanje, Duitsland of Frankrijk!

Als ik in het buitenland speel kan ik als ambassadeur helaas niet vaak aanwezig zijn tijdens evenementen of voor Sport@School. Toch wil ik me zo actief mogelijk inzetten via social media en promoot ik graag basketbal via de Foundation. Denk aan videoboodschappen en aan een bijdrage in de functie als rolmodel. Je leert namelijk ontzettend veel van een bal, om wat voor sport het ook gaat. Dat vind ik ook mooi aan het concept ‘Elk Kind Een Bal’. Je leert door een bal om te delen, te respecteren, je krijgt normen en waarden mee en natuurlijk brengt het veel speelplezier. Dat is wat een bal teweeg kan brengen bij kinderen. Daarnaast is het heel goed voor de ontwikkeling en de gezondheid van een kind.

Ik ben van mening dat kinderen open moeten staan voor (minder populaire) sport en voor elkaar. De kinderen die goed zijn in een sport kunnen de kinderen helpen die minder goed zijn, want de kinderen die goed zijn weten niet hoe het is om in de schoenen te staan van een kind dat de sport minder goed kan. Dat wil ik graag aan het licht brengen. Zo helpt iedereen elkaar. Het is heel leuk om met kinderen te werken, om ze te inspireren, te stimuleren en ze te introduceren aan sporten die minder aandacht krijgen. Zeg nou zelf, hoe vaak zie je een basketbalwedstrijd op tv? Ik geef zelf regelmatig clinics en omdat ik vroeger zelf een beetje een bengeltje was, weet ik precies hoe ik kinderen op een strenge maar leuke manier kan bereiken. Je moet het vaak uit ze halen, het komt lang niet altijd vanzelf.

Het geeft veel voldoening om kinderen mee te geven dat ze het beste uit zichzelf moeten halen, dat ze iets moeten zoeken wat ze leuk vinden, dat ze ervoor moeten gaan en dat ze hun kwaliteiten kunnen verfijnen. Sommige kinderen denken geen kans te maken om succesvol sporter te worden omdat ze bijvoorbeeld te klein zijn. Maar ze weten dan niet dat klein zijn bij bijvoorbeeld basketbal het voordeel biedt dat je sneller bent. Het geldt voor elke sport. Elk nadeel heeft zijn voordeel!